el burgusu

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

burğu — 1. is. 1. Müxtəlif dəlici alətlərin adı. Dülgər burğusu. Dəmirçi burğusu. – Dırnağı Əzrailə çəngəl idi; Bığları bir burğuya timsal idi. S. Ə. Ş.. 2. Vinti açmaq, ya bərkitmək üçün alət. // Probkaaçan alət. 2. is. məh. Tənəkləri və s. ni bağlamaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
burgulu — sf. 1) Burgusu olan 2) Burgulanmış olan … Çağatay Osmanlı Sözlük
burgusuz — sf. 1) Burgusu olmayan 2) Burgulanmamış olan … Çağatay Osmanlı Sözlük
bürgülü — sf. Bürgüsü olan Islak kayanın ardına sinmiş, bürgülü bir kadınla yan yana oturuyor. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
bürgüsüz — sf. Bürgüsü olmayan … Çağatay Osmanlı Sözlük

Словари и энциклопедии на Академике